Γράφει η Νίκη:
Και μετά ήλθε ο αποκλεισμός της Σύρου. Βοριάδες και λοιποί αέρηδες βορειοδυτικοί και βορειοανατολικοί μας "υποχρέωσαν" να παραμείνουμε στη Σύρο. Όπου για αποζημίωση τρέχαμε από εκδήλωση σε εκδήλωση, από έκθεση σε συναυλία και από συναυλία σε θεατρική παράσταση,και στα διαλείμματα παίζαμε κιθάρα και τραγουδούσαμε τα τραγούδια που δεν ξέραμε, μέχρι που η Ειρήνη και η Αναστασία αγόρασαν βιβλιαράκια με τραγούδια και τότε σταματήσαμε να τραγουδάμε... Η Σύρος το καλοκαίρι βρίθει από πολιτιστικά, κόσμο και αυτοκίνητα και φυσικά από κυκλοφοριακό κομφούζιο. Που είναι το νησάκι που ήξερα;
...
Εγώ φυσικά λέω στην Νίκη ότι δεν πιστεύω ότι όλο αυτό δεν είναι φτιαχτό, ότι δεν έχει βάλει η ίδια τα φυσερά των αέρηδων να δουλεύουν στο φουλ για να με κρατήσουν στην Σύρο. Νοιώθω ότι παίρνουν εκδίκηση, και η Νίκη και το νησί το ίδιο, για όσες φορές δεν ήρθα και για όσες φορές ήρθα και δεν έμεινα αρκετά. Της λέω ότι είναι η μάγισσα Κίρκη που με τα μαγικά της προσπαθεί να με κρατήσει στο νησί της, μακρυά από την γυναίκα μου, μα εγώ είμαι η γυναίκα σου χαζέ μου λέει και εκεί μπερδεύομαι, είχε άραγε η Κίρκη άντρα, τί υπέφερε άραγε ο δυστυχής;
...
Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου